بسم الله الرحمن الرحیم

اُمُ مَن،بِنتُ مَن، حَلِیلَةُ مَن

و  لِأیِّ   الاُمور  تُدفَنُ  لَیلا

روز ها از پی هم می آیند و می روند وماهها و سالها به یکدیگر پیوند می خورند.اما این آمد و شدها هنوز اندکی از غم جان فزایت را نکاسته است.در این ایام نمی دانم چه بر سرم می آید که تاب و توان از کف می دهم و...بگذار از زبان خودت قدری از رنج هایت را نجوا کنم.

کَیفَ أصبَحتِ یا بِنتَ رسولِ الله؟

أصبَحتُ وَاللهِ عائِفَة لِدنیاکُم.قالیَةً لِرِجالکُم.لَفَظتُهُم بَعدَ أن عَجَمتُهُم وَشَنَأتُهُم بَعدَ أن سَبَرتُهُم.فَقُبحاً لِفُلُولِِ الحَدِّ.وَخَوِرَ القَناةِ وَ خَطَلِ الرَّأیِ« وَ بِئسَما قَدَّمَت لَهم أنفُسُهُم وَ فی العَذابِ هُم خالدون...

لا جَرَمَ لَقَد قَلَّدتُهُم رِبقَتَها.و شننت علیهم عارها.فجدعا و عقرا و بعدا للقوم الظالمین.ویحهم أنَّی زحزحوها عن رواسی الرسالة.وقواعدالنبوة. ومهبط الروح الامین.الطبین بأُمور الدنیا و الدین.آَلا ذلک هو الخسران المبین.و ما الذی نقموا من أبی الحسن؟نقموا والله نکیر سیفه. وشدة وطأته.و تکال وقعته وتنمره فی ذات الله.

تالله أنَّی لو تکا قورا عن زمام نبذه الیه رسول الله(ص) لساربهم سیرا سجحا لا یکلم خشاشه.

دختر پیغمبر چگونه ای؟

به خدا قسم دنیای شما را دوست نمی دارم و از مردان شما بیزارم!درون و برونشان را آزمودم و از آنچه کردند ناخشنودم!چون تیغ زنگار خورده نابرّا،و گاه پیش روی واپس گرا، وخداوندان اندیشه های تیره و نارسایند.خشم خدا را به خود خریدند و در آتش دوزخ جاویدند.

ناچار کار را بدانها واگذار و ننگ عدالت کشی را برایشان بار کردم.نفرین بر این مکاران و دور بُوَند از رحمت حق این ستمکاران.

وای برآنان چرا نگذاشتند حق در مرکز خود قرار یابد؟و خلافت بر پایه های نبوت استوار ماند؟

آنجا که فرود آمد، نگاه جبرئیل امین.و بر عهدة علی که عالِم به امور دنیا و دین است.به یقین کاری که کردند خسرانی مبین است.به خدا علی را نپسندیدند،چون سوزش تیغ او را چشیدند و پایداری او را دیدند.دیدند که چگونه بر آنان می تازد و با دشمنان خدا نمی سازد.

به خدا سوگند،اگر پای در میان می نهادند،و علی را بر کاری که پیغمبر به عهده او نهاد می گذاردند،آسان آسان ایشان را به راه راست می برد...

   پی نوشت :زندگانی فاطمه زهرا (س).مرحوم دکتر جعفر شهیدی